Η πρώτη συνάντηση της φετινής σεζόν είχε μεγάλη επιτυχία! Στο Λογοτεχνικό  Πρωινό του Οκτωβρίου απολαύσαμε την εξαιρετική παρουσίαση της Γρηγορίας και Σοφή , με το βιβλίο « Η Κυρία Ντορεμί» της Λιλίκας Νάκου.
Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση από τα μέλη μας.

Στο βιβλίο «Η ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΡΕΜΙ», η συγγραφέας Λιλίκα Νάκου που είχε ζήσει στο Παρίσι, μιλάει για τη ζωή μιας πρωτοδιόριστης πολύ νεαρής καθηγήτριας Γαλλικών που δίδασκε σε ένα γυμνάσιο του Ρεθύμνου τη δεκαετία του 1930. Το γεγονός ότι δίδασκε και Ωδική, ένα μάθημα που τα παιδιά το κορόιδευαν και προσπαθούσε να τους μάθει τις νότες, υπήρξε η αφορμή που την βάφτισαν κοροϊδευτικά κυρία Ντορεμί. Το Ρέθυμνο την εποχή εκείνη, όπως περιγράφεται στο βιβλίο, ήταν μια πόλη μικρή, φτωχή και η κοινωνία του γεμάτη προκαταλήψεις και καχυποψία απέναντι στους ανθρώπους που έρχονταν από αλλού. Παράλληλα οι συνθήκες για τη διδασκαλία στο σχολείο ήταν πολύ δύσκολες. Η καθηγήτρια είχε να αντιμετωπίσει παιδιά που ήταν πολύ ζωηρά, αγρίμια στην κυριολεξία. Όπως γράφει πέρα από τις φασαρίες και τους καβγάδες, τα αγόρια της ογδόης οπλοφορούσαν μέσα στην τάξη. Τα παιδιά από τα χωριά πήγαιναν στο σχολείο ντυμένα με την κρητική φορεσιά και το κρουσάτο μαντήλι στο κεφάλι. Η τάξη είχε 150 αγόρια, που πολλά από αυτά ήταν πιο μεγάλα από την ίδια. Αυτό συνέβαινε επειδή πολλά παιδιά διέκοπταν τη φοίτησή τους στο Γυμνάσιο, πήγαιναν στρατιώτες και μετά ξαναγύριζαν για να τελειώσουν. Ο αναγνώστης ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή και πέρα από τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που αντλεί δεν μπορεί να μην προβληματιστεί με τις διάφορες μορφές διακρίσεων που επικρατούσαν στη μικρή, αλλά άκρως συντηρητική επαρχιωτική κοινωνία.

πηγή: Αλφειόςbooks

Γεννημένη στην Αθήνα το 1904 από μεγαλοαστική οικογένεια, η Λιλίκα Νάκου μαθήτευσε στη σχολή Χιλλ και το 1917 ξεκίνησε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή της Γενεύης. Επέστρεψε στη χώρα στις αρχές της δεκαετίας του ’30 και λόγω οικονομικών προβλημάτων εργάστηκε από το 1934 ως δασκάλα Ωδικής, αρχικά στο Ρέθυμνο και στη συνέχεια στην Αθήνα, όμως το 1936 αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Ακρόπολις και Έθνος (ως ανταποκρίτρια και στο εξωτερικό), καθώς και με τα περιοδικά Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, κ.ά.

Την πρώτη της εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε στο Παρίσι, δημοσιεύοντας διηγήματα και νουβέλες σε διάφορα περιοδικά. Το 1932 εκδόθηκε στην Ελλάδα η συλλογή διηγημάτων της “Η Ξεπάρθενη”, ενώ την ίδια περίοδο γνωρίστηκε με το Νίκο Καζαντζάκη και μπήκε στο λογοτεχνικό κύκλο της Δεξαμενής (Βάρναλης, Θεοτόκης, Καμπύσης κ.ά. Γνωστά έργα της είναι: “Η κυρία Ντορεμί” (1955), “Για μια καινούργια ζωή” (1960), τα οποία μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση από την ΕΡΤ το 1983 και από την ΕΤ-2 το 1988 αντίστοιχα, καθώς και το “Η παρθενίας της δεσποινίδας Τάδε” (1981).

Το έργο της Λιλίκας Νάκου είναι ιδιαίτερα σημαντικό μιας και με τη γραφή της καυτηριάζει κοινωνικά ζητήματα όπως την προίκα, την πορνεία, τη θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία καθώς και την καταπίεση της Ελληνίδας από το πατριαρχικό και μιλιταριστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του 1936. Η υπόθεση των περισσότερων έργων της στηρίζεται σε προσωπικά της βιώματα.

πηγή: Αρχείο ΕΡΤ