Με μεγάλη επιτυχία έγινε η συνάντηση του Λογοτεχνικού Κύκλου Βιβλιοφίλων Γενεύης, στην υπέροχη Αίθουσα Βιβλιόφιλων στην παλαιά πόλη της Γενεύης σε μια ζεστή και κουλτουριάρικη ατμόσφαιρα, ενώ έξω έπεφτε πυκνό το χιόνι!
Η Γιάννα έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση του βιβλίου της Ισμήνης Καπάνταη «Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης». Ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση από τα μέλη του Κύκλου.

Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης

Μωρέ, τι μας λες! Μόνη τους έγνοια, δηλαδή, οι αναγκεμένοι ήτανε; Καθόλου δεν τους ένοιαζε το ποιος θα πιάσει τα ηνία και θα κατευθύνει το κάρο, έχοντας τους περισσότερους δικούς του στη Βουλή; Ποιος θα ‘χει τους περισσότερους από τους ανθρώπους του διορισμένους στο Δημόσιο; […] «Πονοψυχιάσανε και ήρθανε για να ταΐσουν τους φτωχούς ή για να εξασφαλίσουνε ποιος θα ‘χει τον πρώτο λόγο στο γκουβέρνο;», της ήρθε απότομα, στην κουβέντα τους πάνω, να τον ρωτήσει, αλλά ευτυχώς κρατήθηκε. Δεν θα ‘βγαινε τίποτα ακόμα κι αν τον ρώταγε. Τόσον καιρό κακός χαμός γινότανε με τους διορισμούς όλων αυτών των ξενόφερτων, μα ο Νικόλας κουνούσε το κεφάλι του και κρατούσε τ’ αυτιά του κλεισμένα, δεν άκουγε τίποτα, τόσο σίγουρος ήτανε ότι εκείνος ξέρει».
Η Ιστορία διαδραματίζεται, στην Αθήνα, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους ύστερα από τη δολοφονία του Καποδίστρια. Έχουν προηγηθεί τα χρόνια του αγώνα ενάντια στον Τούρκο δυνάστη, οι δύο αιματηροί εμφύλιοι καθώς και οι διάφορες μικρότερης σημασίας διενέξεις. Οι ήρωες, ελεύθεροι πλέον πολίτες κράτους που διαθέτει ένα κατ’ εξαίρεση για την εποχή του δημοκρατικότατο σύνταγμα, το σύνταγμα της Επιδαύρου, αδυνατούν προφανώς να συνειδητοποιήσουν αυτήν την κοσμογονική αλλαγή και εξακολουθούν να μάχονται με πάθος τον ίδιο τους τον εαυτό.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ισμήνη Καπάνταη

Η Ισμήνη Β. Καπάνταη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τον Βάσο Καπάνταη και έχει έναν γιο (τον συγγραφέα Δούκα Καπάνταη). Έργα της: «Επτά φορές το δαχτυλίδι», Εστία (1η έκδ. 1989, 7η 1997), «Απειρωτάν και Τούρκων», Εστία (1η έκδ. 1990, 8η 1999), Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών 1992, «Η ιστορία της Ιόλης», Εστία (1η έκδ. 1996, 4η 1997), «Πού πια καιρός», Εστία (1η έκδ. 1996, 4η 1997), «Στο κρυφό σχολειό» (παιδικό), Ποταμός 1997, «Ιωνία (Οι Έλληνες στην Μικρασία)», Αδάμ 1997, «Η Φλώρια των νερών», Καστανιώτη (1η έκδ. 1999, 6η 2000), «Το άλας της γης», Καστανιώτη 2002, «Εμείς έχουμε εμάς», Καστανιώτη 2007, «Κυνική ιστορία», Καστανιώτη 2008, κ.ά. Έχουν μεταφραστεί στο εξωτερικό: «Επτά φορές το δαχτυλίδι» («Seven Times the Ring»), Εκδόσεις Πανεπιστημίου McGill, Montreal 1994, «Απειρωτάν και Τούρκων», εκδ. Ορφελίν, Βελιγράδι 1995. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά· έχει γράψει επίσης κείμενα για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ. Τιμήθηκε με το Βραβείο Χριστιανικών Γραμμάτων (1990) και με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το μύθιστόρημα «Απειρωτάν και Τούρκων».

Πηγή: biblionet.gr