Με πολύ μεγάλη χαρά, ενθουσιασμό, χαμόγελα, λιακάδα και συγκίνηση, τα μέλη του Λογοτεχνικού Κύκλου βρέθηκαν ξανά δια ζώσης μετά από δυο χρόνια.

Ήταν επίσης η πρώτη παρουσίαση σε μια αίθουσα κουλτουριάρικη, φιλική και φιλόξενη, όπου η Μαρία και ο Ματθαίος Campagnolo παρουσίασαν το βιβλίο « Ο βασιλεύς των ορέων» του Εντμόντ Αμπού.

Ακολούθησε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. 

Φιλοδοξούμε όλες οι ερχόμενες παρουσιάσεις να γίνουν σε αυτή την αίθουσα!

Ο βασιλεύς των ορέων

«Στο θέατρο σκιών του ηττημένου ηρωισμού η Ληστεία που έζησε στιγμές δόξας τον 19ο αιώνα κατέχει περίοπτη θέση. Την επάνδρωναν οι πρώην κλέφτες και αρματολοί που δεν δέχθηκαν να ενταχθούν στην οργάνωση του νέου κράτους. Παλικάρια με τις φουστανέλες τους και τις ψείρες τους που ζούσαν φορολογώντας το κράτος από το οποίο δεν δέχονταν να φορολογηθούν. Αυτούς ανεβάζει στη σκηνή ο Αμπού με το μικρό αριστούργημα που κρατάτε στα χέρια σας. Ο Χατζησταύρος και ο μικρός στρατός που διατηρεί στην Αττική απάγουν πλούσια Αγγλίδα και την κόρη της, καθώς και πτωχό γερμανό βοτανολόγο για να ζητήσουν λύτρα για την απελευθέρωσή τους. Αυτή είναι η δουλειά τους, και η δουλειά τους πάει καλά. Ο Χατζησταύρος, ο οποίος έχει κερδίσει επαξίως τον τίτλο του «Βασιλιά των ορέων», έχει συγκεντρώσει σημαντικά κεφάλαια στην Αγγλία, στον οίκο συγγενούς της κυρίας Σίμσονς την οποία έχει απαγάγει. Πρώτης τάξεως υλικό για κωμωδία παρεξηγήσεων.
Πρώτης τάξεως υλικό για τη σαρκαστική πένα του Εντμόντ Αμπού ο οποίος μέσα από την αφήγηση της αιχμαλωσίας τους και της απελευθέρωσής τους φτιάχνει την προσωπογραφία της Ελλάδας. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της; Είναι μια χώρα η οποία υποτίθεται έχει εξαφανίσει τη ληστεία από την επικράτειά της, όπου όμως η χωροφυλακή συνεργάζεται με τους ληστές οι οποίοι υποτίθεται δεν υπάρχουν. Είναι μια χώρα όπου οι ληστές είναι λαοφιλείς. Είναι μια χώρα όπου ο αρχιληστής όχι μόνον αποδεικνύεται επιτυχημένος επιχειρηματίας, αλλά στο τέλος καταφέρνει να γίνει και διεκδικητής της θέσης του υπουργού Δικαιοσύνης.»

Από τον πρόλογο του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Εντμόντ Αμπού

Ο Εντμόν Αμπού (Edmond About, συναντάται και ως Εδμόνδος Αμπού, 1828–1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δημοσιολόγος και δημοσιογράφος. Σπούδασε -μετά διακρίσεων- στην École Normale και εργάστηκε για δύο περίπου χρόνια στην Γαλλική Σχολή Αθηνών. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1853 και επιδόθηκε στην συγγραφή και στην δημοσιογραφία.

Η πολιτική του τοποθέτηση ήταν μάλλον ασταθής αλλά από το 1872 μέχρι το 1878 η εφημερίδα του XIXe Siècle (Δέκατος ένατος Αιώνας), ασκούσε μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη –στο πλευρό της δημοκρατικής παράταξης πλέον. Το 1884 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας αλλά πέθανε πριν προλάβει να καταλάβει την θέση του. Ο τάφος του βρίσκεται στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ στο Παρίσι.

Τα έργα του Αμπού δέχτηκαν πολλές επικρίσεις, ιδίως το Tolla για λογοκλοπή και το Lettres d’un bon jeune homme. Εκείνο όμως που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, και μάλιστα στην Ελλάδα, ήταν το μυθιστόρημά του Le roi des montagnes (Ο βασιλεύς των ορέων, 1857). Είχε προηγηθεί (1854) το βιβλίο La Grece contemporaine, όπου με οξυδέρκεια, χιούμορ και πολλή ειρωνεία εξετάζει τα πολιτικά, δημοσιονομικά και κοινωνικά πράγματα της Ελλάδος. Στον «Βασιλέα των ορέων» η άποψή του για την Ελλάδα παίρνει λογοτεχνική μορφή : Ένας λήσταρχος ονόματι Χατζησταύρος περιφέρεται θρασύτατα στην Αττική, σκοτώνει, απάγει, ληστεύει με την ανοχή και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών, κι όταν αισθάνεται ότι τα χρόνια πέρασαν, αποσύρεται σε «μια μικρή έπαυλη στις όχθες του Ιλισού…και κινείται δραστήρια ν’ αναλάβη το υπουργείο Δικαιοσύνης».

Το έργο αυτό του Αμπού θεωρήθηκε αρχικά εξόχως μισελληνικό. Στις αρχές του 20ου αιώνα η άποψη αυτή άλλαξε : Ο Αμπού έγραψεν όπως στηλιτεύη το πράγμα και όχι όπως βλάψη την Ελλάδα. Απόδειξις η διαγωγή του, η δράσις του…κατά τα τελευταία έτη της ζωής του, ήτις κατεδείχθη εξόχως φιλελληνική. Σήμερα το βιβλίο αυτό προσφέρεται όχι μόνο για ψυχαγωγία αλλά και για τις αναπόφευκτες συγκρίσεις.

Πηγή: Wikipedia