Με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα  διαδικτυακή παρουσίαση συνεχίστηκε ο φετινός κύκλος παρουσιάσεων του Λογοτεχνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Γενεύης.

Οι βιβλιόφιλες Ελένη Μολοκώτου και Μαρία Στασινοπούλου έκαναν μια θαυμάσια παρουσίαση του βιβλίου «Τα δύο βήτα» της Αθηνάς Κακούρη, η φύση του οποίου οδήγησε σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική συζήτηση μεταξύ των μελών του Κύκλου.

Η συγγραφέας

Η Αθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα και έχει ζήσει στην Αθήνα, την Βιέννη και την Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Έχει εργαστεί σε ναυτικό πρακτορείο, σε εταιρεία πετρελαιοειδών και στον τουρισμό, ενώ συγχρόνως δημοσίευε χρονογραφήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε διάφορα έντυπα. Υπήρξε επί χρόνια συντάκτρια του περιοδικού Ταχυδρόμος, όπου δημοσιεύθηκαν αρχικά στην δεκαετία του 1950 τα αστυνομικά της διηγήματα. Το 1970 εξέδωσε το πρώτο της ιστορικό μυθιστόρημα κάνοντας στροφή προς αυτό το είδος. Έκτοτε γράφει μυθιστορήματα και Ιστορία με κύριο θέμα τις απαρχές του ελληνικού κράτους και την διαδρομή του. Οι μεταφράσεις της έχουν βραβευθεί επανειλημμένως, τα Πριμαρόλια πήραν το βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου, ενώ η Θέκλη κέρδισε τόσο το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος όσο και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Έργα: (αστυνομικά) Αλάτι στα φυστίκια, Έγκλημα της μόδας, Η κομμένη κεφαλή, Ο βλογιοκομμένος λαθρέμπορος, Κυνηγός φαντασμάτων· συμμετοχή σε συλλογικούς τόμους αστυνομικών διηγημάτων· (ιστορικά) Ο δραπέτης της Αυλώνας, Της τύχης το μαχαίρι, Με τα φτερά του Μαρίκα, Η σπορά του ανέμου, Αύριο, Πριμαρόλια, Ο χαρταετός, Θέκλη, Ξιφίρ Φαλέρ, Με τα χέρια σταυρωμένα…, 1821. Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε, Μυκήνες 1954. Το καταμεσήμερο (φωτογραφίες Robert McCabe), Τα δύο Βήτα.

Πηγή: Εκδοτικός οίκος ΚΑΠΟΝ

Τα δύο βήτα

Το βιβλίο αυτό είναι η προσπάθεια ενός σκεπτόμενου Έλληνα να καταλάβει τι συνέβη σε έναν λαό που από το 1910 ως το 1915, ορμητικός και ενθουσιώδης, πολέμησε σκληρότατα και δούλεψε ενωμένος κάτω από την συνδυασμένη ηγεσία των «δύο Βήτα» ―του Βασιλιά Κωνσταντίνου στον στρατό και του Ελευθερίου Βενιζέλου στην πολιτική―, για να παρασυρθεί μετά σ’ έναν σκοτεινό στρόβιλο αλληλοκαταστροφής. Έκτοτε σ’ εκείνο το ξέσκισμα των Ελλήνων, το βαθύ και ματωμένο, δόθηκε μια απλοϊκή ερμηνεία, που το κουκούλωσε αλλά δεν το επούλωσε, και επομένως εξακολουθεί σήμερα να μας δηλητηριάζει και να μας παραλύει.

Απλά και καθαρά, διαγράφονται εδώ οι προσωπικότητες που συγκρούστηκαν, οι συνθήκες που τους έφεραν αντιμέτωπους, καθώς και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, ιδίως δε το πότε και πώς δημιουργήθηκε εκείνο το μύθευμα, που συνέβαλε μεν πολύ αποτελεσματικά στο να γείρει η πλάστιγγα, είχε δε ως τραγική παράπλευρη συνέπεια τον αφανισμό του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Η εικόνα που αναδύεται προσκρούει στην πεπατημένη. Στοιχειοθετείται όμως στέρεα καθώς τα γεγονότα των μοιραίων εκείνων ετών ―1913 με 1915― δίνονται ένα ένα, οι πηγές παρατίθενται, και έτσι ο κάθε αναγνώστης μπορεί να διασταυρώσει, να βεβαιωθεί για την αλήθεια και να κρίνει την άποψη.

Πηγή: Εκδοτικός οίκος ΚΑΠΟΝ