Η συνάντηση Φεβρουαρίου 2020 του «Λογοτεχνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Γενεύης», φιλοξένησε το μυθιστόρημα του διηγηματογράφου, ακαδημαϊκού, δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα, μεταφραστή και δοκιμιογράφου Αλέξανδρου Μωραϊτίδη, «Το τάξιμον».

Η Βιβλιόφιλη Λίτσα Μασαούτη έκανε μια εξαιρετική μελέτη – ανάλυση του βιβλίου και της ζωής του συγγραφέα ενώ μέλη του Κύκλου διάβασαν ποιήματα και αντάλλαξαν σκέψεις για το έργο, τα πιστεύω και τη φιλοσοφία του συγγραφέα.

«Το τάξιμον», είναι το πιο εκτεταμένο διήγημα του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη στα όρια της νουβέλας. Ανήκει στον Ε’ τόμο των απάντων του που εκδόθηκαν από τον οίκο Ι. Ν. Σιδέρη το 1921. Διαβάστε ένα μέρος του έργου.

Ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης γεννήθηκε στη Σκιάθο. Ο πατέρας του, ξάδερφος της μητέρας του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, με τον οποίον και διατηρούσε στενή φιλική σχέση κατάγοταν απ’ το Μυστρά ενώ η μητέρα του από τη Σκιάθο. Στο νησί τελείωσε το δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα, όπου αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο σε ηλικία 21 ετών.

Γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ την οποία αποφοίτησε το 1881. Δίδαξε ως φιλόλογος σε σχολεία της Μέσης εκπαίδευσης και εργάστηκε ως δημοσιογράφος.

Από το 1872 ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε έντυπα των Βλάση Γαβριηλίδη και Δημήτριου Κορομηλά, έγινε μέλος του Φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός και εργάστηκε για μία εικοσαετία ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1874 ανέλαβε τη δημοσίευση των πρακτικών της Ελληνικής Βουλής στην Εφημερίδα, ενώ παράλληλα διακωμωδούσε την πολιτική κίνηση από τις στήλες της σατιρικής εφημερίδας Αγορά, την οποία εξέδιδε ο ίδιος.

Στα 1901 νυμφεύτηκε τη Βασιλική Φουλάκη, με την οποία έζησε εν παρθενία. Μετά το θάνατό της στα 1914 βρέθηκε μακριά απ’ τα εγκόσμια και μόνη του ασχολία είχε τη συγγραφή ως και το 1919, οπότε πείστηκε από το δημοσιογράφο Στέφανο Δάφνη να τυπώσει τον πρώτο τόμο των διηγημάτων του. Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Αριστείο των γραμμάτων και των Τεχνών. Το 1926 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1928 αναγορεύτηκε πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Είχε ως πνευματικό πατέρα Γέροντα Δανιήλ Κατουνακιώτη τον Σμυρναίο στο Άγιο Όρος. Λίγο πριν από το θάνατό του εκάρη μοναχός με το όνομα Ανδρόνικος ενώ στα 1929 άφησε την τελευταία του πνοή.