Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συνάντηση Ιουνίου του Λογοτεχνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Γενεύης, η τελευταία πριν τις καλοκαιρινές διακοπές.

Σε μία ευχάριστη, με καλοκαιρινή διάθεση ατμόσφαιρα στις όχθες της λίμνης Λεμάν της Γενεύης, η βιβλιόφιλη και μέλος του Κύκλου, Ρέα Πουρνάρα, έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση – ανάλυση του βιβλίου, «Πρωινή Γαλήνη», του Ηλία Μαγκλίνη, ενώ στο τέλος έγινε συζήτηση μεταξύ των μελών.

Στην Αθήνα, σε ένα «ψηλοτάβανο δυάρι» σε μια πολυκατοικία του 1929 που έβλεπε σε έναν εκπληκτικό ακάλυπτο με έναν επιβλητικό φοίνικα, βρήκε ο συγγραφέας τη συγγραφική φωνή του, μετά από μία περιπετειώδη πορεία της οικογένειάς του και του ίδιου, χρεωκοπία, Κογκό, Αθήνα, Βορειανατολική Αγγλία…

«Ήθελα να γίνω συγγραφέας από παιδί», εξομολογείται, «Έβλεπα στην τηλεόραση το «Εγώ, ο Κλαύδιος» και μετά έγραφα το δικό μου «Εγώ, ο Οκτάβιος». Ο κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερος αδελφός μου υπήρξε καθοριστική επιρροή: έφερνε σπίτι βιβλία του Μπάροουζ, του Όσκαρ Ουάιλντ, τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Κορτέζ και του Μάρκο Πόλο, άκουγε Φίλιπ Γκλας και Χατζιδάκι».

Περισσότερα για τον Ηλία Μαγκλίνη στη συνοπτική αφήγηση της ζωής του από τον ίδιο, στη Lifo.

Καθώς ολοκλήρωνε το βιβλίο «Πρωινή Γαλήνη», ο συγγραφέας περιγράφει ένα όνειρο που είδε, τον πατέρα του μετά από πολύ καιρό να του λέει ότι διάβασε το βιβλίο. «Πώς σου φάνηκε;» ρώτησε έκπληκτος, γεμάτος αγωνία μέσα στο όνειρο κι εκείνος κούνησε το κεφάλι του και του είπε απλώς, «Έτσι κι έτσι». Έκανε μια παύση κι έπειτα πρόσθεσε: «Έχεις βάλει στο εκπαιδευτικό Χάρβαρντ τον εκπαιδευτή να κάθεται μπροστά και τον εκπαιδευόμενο πίσω. Το αντίθετο συνέβαινε». «Απ’ όλο το βιβλίο, αυτό βρήκες να μου πεις;» προσπάθησε να δικαιολογηθεί αλλά σα να είχε σβήσει το όνειρο και μιλούσε πλέον στο κενό. Είχε έρθει απ’ το Υπερπέραν για να τον κρίνει ακόμα μια φορά. Έτσι περιγράφει το ψυχολογικό πλαίσιο στο οποίο έγραψε το βιβλίο.

Κατά τη συγγραφή του βιβλίου, ο συγγραφέας θυμήθηκε πολλές φορές τη ζωή του. Άλλωστε, έμπνευση για την ιστορία είναι η διαδρομή του πατέρα του, πιλότου στην πολεμική αεροπορία, αλλά από ένα σημείο και μετά η ιστορία περνάει στη σφαίρα του μύθου. Αυτά και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, λέει ο συγγραφέας σε μία εξομολόγηση στην ΕΡΤ.

Διαβάζουμε στο εξώφυλλο του βιβλίου:

Η «Πρωινή γαλήνη» είναι η ιστορία ενός νέου ανθρώπου και του ονείρου να ξεπεράσει τον εαυτό του, να ανοίξει τους ορίζοντές του, να πετάξει ψηλά μήπως και βρει τον βαθύτερο εαυτό του.

Είναι ακόμα μια ιστορία έρωτα, ονείρων, απώλειας και περιπλάνησης στον χρόνο και τον χώρο, από τη Μακεδονία έως το Τέξας και από την Αθήνα έως την Άπω Ανατολή, γεμάτη σύννεφα και ωκεανούς, θλιμμένες γκέισες και μοναχικά, παθιασμένα κορίτσια.Η «Πρωινή γαλήνη» είναι, τέλος, μια ιστορία ανεκπλήρωτων στόχων και ανολοκλήρωτων πόθων σε μια Ελλάδα που στροβιλίζεται στα απόνερα του Εμφυλίου και στη δίνη ενός ξεχασμένου, άγνωστου πολέμου στην άλλη άκρη του πλανήτη.